Νεράιδες

   Η έμπνευση μου για την συγκεκριμένη ανάρτηση είναι αυτό το κομμάτι.Είχα να το ακούσω χρόνια και τώρα μου κόλλησε πάλι.Δεν θα μιλήσω για τις νεράιδες που όλοι έχουμε ακούσει στα παραμύθια.Όχι πως δεν πιστεύω σε αυτές αλλά δεν θα μιλήσω για αυτές.Θα μιλήσω για ένα άλλο είδος νεράιδας.

   Οι νεράιδες που ψάχνω εγώ στις μέρες μας είναι ελάχιστες και κρύβονται καλά γιατί πολλοί τις εκμεταλεύονται.Είναι οι γυναίκες αυτές που δεν βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής καθώς είναι εύκολο να πάθουν κακό.Είναι ευαίσθητες,πονόψυχες και ενδιαφέρονται για τους άλλους.Δεν προσποιούνται έναν άλλο εαυτό για να αρέσουν στους άλλους και είναι απλές.Χαίρονται εύκολα και είναι αισιόδοξες.Ονειρεύονται πολλά και ελπίζουν ακόμα περισσότερα.Ζουν τη ζωή.Μα πάνω από όλα αγαπούν πραγματικά...

   Και εγώ τώρα ρωτώ.Που πήγαν όλες οι νεράιδες.Δεν γίνεται να εξαφανίστηκαν.Δεν πρέπει να εξαφανίστηκαν.Αλλά και αυτό αν έγινε,φταίμε εμείς οι υπόλοιποι.Επειδή δεν τις βοηθήσαμε.Επειδή τις χρησιμοποιήσαμε.Επειδή παίξαμε μαζί τους.Ή απλά επειδή βιαστήκαμε να τις πούμε "βαρετές" και πάψαμε να ασχολούμαστε.

  Όμως πραγματικά τις χρειαζόμαστε γιατί ομορφαίνουν τις ζωές μας.Κάποια στιγμή θα το καταλάβουμε όλοι μας.Ελπίζω μέχρι τότε να μην είναι πολύ αργά...